świetlna defilada

[Napoleon North]

W obłoku światła ręce w górę wznoszę
o kropelkę czystej miłości poproszę
nic co ludzkie , ani co zwierzęce
nie jest mi obce chociaż mam dwie ręce
nic co niskie , ani co wysokie
wszystko ogarnę mym sokolim wzrokiem

[Patka]

Nie podoba mi się.

Krótki utwór, a ty nawet nie potrafiłeś poprawić błędów, jakimi są spacje przed przecinkami. Rzecz jasna tak się nie pisze. Zresztą, inna sprawa, że ich tam być nie powinno. Przed takimi spójnikami jak "ani" czy "lub" przecinków się nie stawia, chyba że się one powtarzają, np.: To nie były ani moje, ani twoje buty". U ciebie jednak nie ma powtórki (w jednym zdaniu, oczywiście), więc znaczki wylatują. Gdzie je zaś trzeba postawić, jeśli już chcesz się bawić interpunkcją? Proszę:

W obłoku światła ręce w górę wznoszę,
o kropelkę czystej miłości poproszę.
Nic co ludzkie ani co zwierzęce
nie jest mi obce, chociaż mam dwie ręce.
Nic co niskie ani co wysokie,
wszystko ogarnę mym sokolim wzrokiem.

Wstawiłam też kropki, dzieląc wiersz na trzy zdania - jako jedno mi się nie widzi. Ale to tylko moja propozycja. Chyba lepiej by nawet było bez interpunkcji. Nic ona do wiersza nie wnosi.

Patos. Banał. Oklepaniec. Nic nowego. Dziwny szyk w pierwszych dwóch wersach tylko po to, by mieć rym. Brak logiki: "nic co ludzkie ani co zwierzęce nie jest mi obce, chociaż mam dwie ręce"? Co to ma znaczyć? OK, gdyby było: "wszystko co ludzkie i zwierzęce jest mi obce, choć mam dwie ręce" to bym zrozumiała, ale tak jak teraz jest, to "chociaż" wygląda na niewłaściwy spójnik.

"mym" - nie lubię krótkich form zaimków osobowych. Tekst przez nie nabiera klimaciarskiego charakteru.

Dobra, nie będę się znęcać. Nie widzę tu dobrej poezji. W ogóle tu poezji mało widzę.

[Napoleon North]

Dzięki już i tak powoli przestaję pisać .

[Gloinnen]

Dzięki już i tak powoli przestaję pisać .

Eeee tam. Każdy ma w swoim dorobku lepsze i gorsze... Takie myślenie jest u nas stanowczo zakazane!!!

Pozdrawiam,


Glo.