roztopy

[Gloinnen]

strzaskany sopel
w kałuży na chodniku
odbija się słońce



____________________
Glo.

[anastazja]

[Alek Osiński]

Ideał

[Bonifacio Sieczepia]

Hmmm.
Prawdziwego haiku nie należy tytułować.

W tym przypadku tytuł i tak niepotrzebny, jest tylko dopowiedzeniem.
Mnie namolnie skojarzyło się z wiosną a roztopy brzmią mniej poetycko.

[Sokratex]

strzaskany sopel
w kałuży na chodniku
odbija się słońce



____________________
Glo.

Ładna obserwacja, ale już kiedyś wspomniałem, że posiadasz dar do pisania haiku
Pan Andrzej dobrze zasugerował, że nie podajemy tytułu. Czy u Ciebie nie wygląda to jak podpowiedź?
Nie sugeruj się moimi "tytułami zastępczymi" - są to po prostu tytuły piosenek, czy nazwy utworów muzycznych,
jakimi lubię opatrywać miniaturki. Pozwala to odnaleźć je po czasie, jeśli napisało się ich sporo.
U mnie są tytuły muzycznego tła, inni napisaliby w Twoim przypadku [strzaskany sopel], lub po prostu - ci pewnie mają
niesamowitą pamięć: haiku 105.
Czyli zostaw po prostu tak:

• • • strzaskany sopel
      w kałuży na chodniku
      odbija się słońce
    
    
    
    Zastanowiłbym się też nad trzecim wersem? To oczywiste, że w wodzie odbija się słońce i nie jest to zjawisko
    zastrzeżone tylko dla roztopów. A może pogłębić obserwacje o kolejną czymś, co jest następstwem coraz większej odwilży?
    Powiedzmy: "coraz więcej słońca", lub - zwracając uwagę na przemieszczanie się słonecznego światła, które dopiero co
    gościło na dobre w soplach pod dachem, a teraz zmierza ku ziemi. Ziemia, woda i słońce... czy nie tak zaczyna się nowe życie?
    
    
    • • strzaskany sopel
        w kałuży na chodniku
        przybywa słońca

To tylko takie tam moje dywagacje, więc nie bij jakby co tą oto ofiarowaną Ci po łapkach

[Gloinnen]

strzaskany sopel
w kałuży na chodniku
przybywa słońca

Nawet lepsza wersja, niż moja - bo udało Ci się zachować klasyczny układ 5-7-5.
Z tym, że podobno w haiku nie stosuje się metaforyki... Czy "przybywa słońca" nie jest już przenośnią?

[Sokratex]

Nawet lepsza wersja, niż moja - bo udało Ci się zachować klasyczny układ 5-7-5.Z tym, że podobno w haiku nie stosuje się metaforyki... Czy "przybywa słońca" nie jest już przenośnią?

To cały czas jest Twoje haiku, śmiało możesz nawet - o ile Ci się podoba - wykorzystać trzeci wers.
Czy "przybywa" to metafora? Myślę, że nie, a jeśli tak się wydaje w pierwszej chwili, to Leśmian tu narozrabiał
Mówię o "Malinowym chruśniaku", kiedy to nocą przybyły maliny".

Sam wyraz nie jest przenośnią i oznacza:

powiększyć sobą liczbę już istniejącą lub ilość czegoś

http://bit.ly/WQ86aY

Tutaj mielibyśmy efekt, że z każdą rozpuszczoną kroplą kałuża powiększa się, więc i słońca w niej więcej.
Jak sądzisz?

Dodano -- 24 sty 2013, 16:11 --

Tutaj mielibyśmy efekt, że z każdą rozpuszczoną kroplą kałuża powiększa się, więc i słońca w niej więcej.

Przypomniałem sobie, że kiedyś już wykorzystałem podobną obserwację. Może nie całkiem podobną,
bo tam słońce przybywa w takim znaczeniu, że... ubywa go! Zatem haiku, poza przyrodniczą obserwacją opadających z każdym dniem liści,
można odbierać także transcendentalnie:

• • • ostatnie plony --
      codziennie więcej światła
      pod jabłoniami

[wierszonna]

najbardziej przemawia do mnie pierwszy wers, brzmi mocno, zdecydowanie - i ukazuje o co w tym chodzi.

drugi nieco mniej, choć chodnik mniej jest przechodzony w zderzeniu z kałużą

trzeci oczywiście już trywialny i pachnie wieeeeeeeelokrotnością.

mnie tytuły w haiku nie przeszkadzają, a nawet dodają tego "czegoś", bo przecież wieczne odwzorowywanie formy w końcu kiedyś zaczyna być nużące. ten tytuł jest okey, bardzo dobrze koreluje ze strzaskanym soplem, bo roztopy wolno, a rozstrzaskanie szybko, i tu jest zagadka, a poezja przecież jest zagadkowa (i bardzo dobrze, w końcu po co nam wciąż rzeczy oczywiste)

strzaskany sopel
w kałuży na chodniku
odbija słońce

bez "się", nie masz nadmiaru punktów (w, na, się)

no i jest harmonicznie 5/7/5


choć nieco zmienia się sens

[Gloinnen]

Sokratexie - lubię Twoje dywagacje...

wierszonna - dzięki serdeczne za świeże spojrzenie. Twoja wersja - podoba mi się...
Z tą trywialnością w trzecim wersie masz troszkę racji - choć haiku w zasadzie nie sili się na wydumaną metaforykę, raczej opiera się na maksymalnej prostocie. No ale... największą sztuką jest znaleźć właśnie ten moment, gdzie prostota przestaje być banałem.

Pozdrawiam wszystkich i dziękuję za pochylenie się nad "roztopami".


Glo.

[Sokratex]

najbardziej przemawia do mnie pierwszy wers, brzmi mocno, zdecydowanie - i ukazuje o co w tym chodzi.

drugi nieco mniej, choć chodnik mniej jest przechodzony w zderzeniu z kałużą

trzeci oczywiście już trywialny i pachnie wieeeeeeeelokrotnością.

mnie tytuły w haiku nie przeszkadzają, a nawet dodają tego "czegoś", bo przecież wieczne odwzorowywanie formy w końcu kiedyś zaczyna być nużące. ten tytuł jest okey, bardzo dobrze koreluje ze strzaskanym soplem, bo roztopy wolno, a rozstrzaskanie szybko, i tu jest zagadka, a poezja przecież jest zagadkowa (i bardzo dobrze, w końcu po co nam wciąż rzeczy oczywiste)

strzaskany sopel
w kałuży na chodniku
odbija słońce

bez "się", nie masz nadmiaru punktów (w, na, się)

no i jest harmonicznie 5/7/5


choć nieco zmienia się sens

Ale jest bardzo pobieżną, niewiele wnoszącą obserwacją. Pod dachem sopel też odbijał słońce,
a chodzi o to, by zwrócić uwagę na to, że wiosną słońce "zatrzymuje się" i jakby wiąże z ziemią,
więc ta zaczyna rodzić. W Twojej wersji zostaje zakłócony układ:
słońce - woda - ziemia

Pozdrawiam.