włóczęga

[iskierka]

wpatrzona

w pejzaż ulotnych spojrzeń
szeptem przemierzam dzikie ulice
miasta
zapadniętych drzew

noc
cichnie mgłą białą osnuta

wersja II

wpatrzona

w pejzaż ulotnych spojrzeń
szeptem przemierzam dzikie ulice
miast
zapadniętych tafli jezior

noc
cichnie mgłą białą osnuta

[Gloinnen]

zapadniętych drzew

Zapadnięte drzewa?


Jakie to?

[iskierka]

zapadniętych drzew

Zapadnięte drzewa?


Jakie to?

np wierzby płaczące są zapadnięte
myślałam o zapadniętych taflach jezior.
co ty na to?
lepiej brzmi

[Gloinnen]

Raczej bym nie powiedziała, że zapadnięte... Ale już prędzej pasuje do tafli jezior...

Drzewa - raczej "zgarbione"? "zwichrowane"???

NB.
Popraw literówkę w tytule.

[Alek Osiński]

zapadnięte drzewa? hmmm...a może to ma jednak jakiś sens...zapadanie się w sobie
skojarzyło mi się z ludźmi zapadniętymi w sobie...chyba drzewa też mogą sprawiać
takie wrażenie...zwłaszcza nocą, ale wydaje mi się, że sporo przegadałaś Iskro...

wpatrzona w pejzaż ulotny
szeptem

miasta
drzew zapadniętych
nocą

cichnę od bieli

mi się tak przeczytało...

[skaranie boskie]

No cóż?

wpatrzona

w pejzaż ulotnych spojrzeń
szeptem przemierzam dzikie ulice
miasta
zapadniętych drzew

noc
cichnie mgłą białą osnuta

A pierwowzór wygląda tak:

Zmierzam bez snu do świtania ,
Noc cichnie mgłą białą osnuta.
Wpatrzony w pejzaż ulotny,
Tej nocy - ostatnia to chyba minuta.

I nastał dzień zwiewny i młody,
Chłodem poranka rozpalił swe zmysły .
Nad łąką cudnie różowe -
Mgły - słońca odbiciem rozbłysły.

Wtem wicher przyszedł - nagły i wrogi,
Chmurą blask słońca zasłonił.
A dzień naiwny i młody,
Posmutniał - i już się nawet nie bronił.

Pora deszczu nastała - dzień ucichł -
Szumem kropel swój rytm wystukuje.
I szumem tym urzeczony,
Twój oddech na sobie wciąż czuję.

JerzyFilip


i można go znaleźć tutaj: http://www.profifile.net/...art=220&start=6

[Ania ayalen]

zasleplam albo sie nie znam- na czym.polega tu plagiat?

[Gloinnen]

wpatrzona

w pejzaż ulotnych spojrzeń
szeptem przemierzam dzikie ulice
miasta
zapadniętych drzew

noc
cichnie mgłą białą osnuta

mierzam bez snu do świtania ,
Noc cichnie mgłą białą osnuta.
Wpatrzony w pejzaż ulotny,
Tej nocy - ostatnia to chyba minuta.

I nastał dzień zwiewny i młody,
Chłodem poranka rozpalił swe zmysły .
Nad łąką cudnie różowe -
Mgły - słońca odbiciem rozbłysły.

Wtem wicher przyszedł - nagły i wrogi,
Chmurą blask słońca zasłonił.
A dzień naiwny i młody,
Posmutniał - i już się nawet nie bronił.

Pora deszczu nastała - dzień ucichł -
Szumem kropel swój rytm wystukuje.
I szumem tym urzeczony,
Twój oddech na sobie wciąż czuję.

[skaranie boskie]

W zasadzie jest tu skopiowany jeden wers.

Noc cichnie mgłą białą osnuta.

I fragmentarycznie inny.

Wpatrzony w pejzaż ulotny,

Nie mielibyśmy zastrzeżeń, gdyby Iskierka zapisała ten wers kursywą, a jeszcze lepiej, gdyby podała źródło tzw. inspiracji. Przepisanie frazy żywcem jest plagiatem i nie wierzę w zbieg okoliczności, bo to już nie pierwszy.

[Ania ayalen]

tak,rzecz w tym.ze mgly sa bialawe, i noce uciszaja wrzawe dnia, mysle ze za uznanieniem rzeczonych wersow za skradzione komus bardziej przemawia caloksztalt dzialalnosci niz to jedno zdanie. Na wszelki wypadek bardzo prosze - gdyby ktos zauwazyl cos takiego w tym co pisze, o poinformowanie mnie; dopuszczam mozliwosc nieswiadomego zasugerowania sie nie swoimi slowami. Nie powinno to miec miejsca ale moze sie zdarzyc, wiec bede wdzieczna, dziekuje.