SZYBA

[coobus]

czas burzy minął 
chmury odpłynęły
patrzę przez ciebie 
jak przez mętną szybę
na której deszcze
kroplami słonymi
nanoszą smutek
i ślady rozmyte
 
za tobą ciemność
co zwątpieniem wzrasta
i utracona
beztroska kałuży
 
przede mną szyba
pozbawiona światła
i deszcz na twarzy
w dalekiej podróży