SKAŁA

[coobus]

  
niby skała
a jednak żyje
 
proszę podaj
podaj mi dłoń
pomóż wspiąć się
po chmury niczyje
w skamieniałych objęciach
mnie schroń
 
podłóż stopnie
pod stopy zmęczone
wyostrz dla mnie szczyt
jak dla ptaka
granitową nałóż koronę
bym się ugiął
zadumał
zapłakał
 
odsłoń dla mnie
źródło gorące
szczelinami powitaj
w pokorze
 
niby skała
a jednak żyje
z sercem kruchym choć twardym
jak orzech