KIEDY ŚWIECE PŁONĄ

[coobus]

 
W taki wieczór, kiedy świece płoną,
W domach radość, wraz z nastaniem zmroku.
Ciesz się, córuś, tą chwilą natchnioną,
Siądź przy matce, siądź tak, jak co roku.
Z twoją siostrą, Nadzieją, pospołu,
Jasnoskrzydłe zasiądźcie do stołu.

W taki wieczór, kiedy świece płoną,
Na suficie tęczowa poświata.
Uśmiech w kroplę zamienia się słoną,
W dźwięk dzwoneczków kolęda się wplata.
Puste miejsce przy stole wciąż czeka
Na wędrowca, co zmierza z daleka.

W taki wieczór, kiedy świece płoną,
Bóg z aniołem spisują marzenia.
Będziesz żoną kiedyś, będziesz żoną,
Spotkasz kogoś, i wszystko się zmieni.
A dziś smutna, składana w ofierze...
Będzie dobrze, córeczko, wciąż wierzę.

W taki wieczór , kiedy świece płoną,
Pierwsza gwiazdka na krawędzi nieba.
Stara dłoń głaszcze głowę wtuloną
I powtarza - nie trzeba, nie trzeba…
W inne święta nie będziesz już sama.
Dobrze, dobrze... już nic nie mów, mamo.