puk puk

[coobus]

wieczorna
jesienna chwila
ponuro jakoś na dworze
puk puk
więc serca uchylam
na ile da się otworzyć

puk puk
nieśmiałe pukanie
leciutko zmącony spokój
jak powiew
jak migotanie
młodziutkich gwiazdek o zmroku

puk puk
wejdź dalej proszę
nie stój w bezruchu
w pokorze
kiedyś cię śmielej zaproszę
kiedyś się cały otworzę