przecież jestem

[coobus]

przyfrunęłaś w moje życie i zmieniłaś świat mój cały
gdy zbudziłem się o świcie twoje oczy spoglądały
przyfrunęłaś lotem ptaka rozjaśniona gwiezdnym pyłem
tak spokojna ufna taka
przecież jestem
przecież byłem

gwiezdny pył wciąż jeszcze świeci światłem srebrnym i wesołym
wokół rozbawione dzieci wokół ptaki wokół pszczoły
i ten spokój w sercu w duszy wyrażany każdym gestem
nic ufności twej nie skruszy
przecież jestem
przecież jestem

nie obawiaj się jesieni że coś zniszczy że coś zmieni
nie obawiaj się agonii zaciśniętych mocno dłoni
wspólne modły odczynimy przed starością i obłędem
nie obawiaj się złej zimy
przecież jestem
przecież będę