w świetle płomieni

[coobus]

za twoim szeptem i namową
wiatr na ramiona me opada
szumi na liściach pieśń wiatrową
wiatrowym głosem podpowiada
że tak wygląda noc prawdziwa
w której jak masło się rozpływam

o liście trąca i szeleści
a w tym szeleście treść bogata
i nie ucieknę od tej treści
którą ogniska trzask przeplata
tak jakbym słyszał słowa śmiałe
do których jeszcze nie dojrzałem

w lustrze twych źrenic widzę wszystko
widzę płomienie roztańczone
rozgrzane twarze dym ognisko
pragnienia ogniem rozpalone
i głód olbrzymi takiej chwili
w której jak nocny ptak zakwilisz

w lustrze twych źrenic ogień tańczy
i rozproszone światła nocy
a w moich oczach lęk poddańczy
i wizja ćmy co iskrą broczy
w dymie ogniska kryję głowę

w lustrze twych źrenic ogień
ogień