rozmowa przy zapalonym świetle

[coobus]

powiedz jak bardzo jestem ci bliska
...jak bardzo jestem ci bliska
powiedz że jestem tą jedyną
...że jestem tą jedyną


zatrzepotało
pręty klatki zajęczały
zraniona ambicja śnieży piórami
oswaja ból
pragnie jeszcze wzlecieć

fioletowy krajobraz ziemi niczyjej
nie przyswaja twoich śladów
może tylko ci się wydaje
że stawiasz tam stopę

rozczapierzona determinacja
zahacza o próżnię
wymyślasz dla niej wyczuwalną gęstość
w którą sama nie wierzysz
może po prostu nie masz już palców
opierasz się o nią plecami
ale chyba nie masz też pleców
łapiesz oddech
to jeszcze możesz

myśli stawiają żagle
chwytają wiatr
wielki wóz wpada w koleiny mgławic
świat zasypia
zasypiają zmęczone okiennice
on też zaśnie
zanim jeszcze zgasisz światło
dmuchasz mu w powieki


powiedz że mnie kochasz
...że mnie kochasz

nic już nie mów.