tolerancjo droga siostro

[coobus]

Kiedy zaśniesz, siostro droga, 
schorowana i zmęczona,
wyjdą z kątów zjawy srogie 
o koszmarnych wręcz ogonach.
Rozpotworzą się potwory, 
człowieczeństwo rozczłowieczy,
złość rozpełznie po snach chorych, 
które trudno potem leczyć.

Beztwarzowce tęgoszyje 
nienawiścią zaczną smagać,
łza wraz z żółcią do warg spłynie, 
ni to słona, ni gorzkawa.
Chore myśli w swych maszynach
pełne wzgardy się przetoczą,
do krwi wnikną jak toksyna, 
skażą serce wejdą w oczy.

Zło już gdzieś się czai z boku
byś przysnęła, droga siostro.
Spadnie z góry jak nietoperz, 
wygłodniałe długim postem. 
Nie myśl o nas, tylko zaśnij,
zasłuchana w szept zegara.
Nie raz pierwszy, nie ostatni,
noc spędzimy wśród koszmarów.