lecz ciągle jestem

[coobus]

już nie szaleństwem
i już nie krzykiem
ani krwiożerczym
żywiołem dzikim
zbyt lotnym orłem
ostrzącym szpony
wiatrem swobodnym
i zakręconym

lecz ciągle jestem
tym samym gestem
tlącą się iskrą
w godzinie grzesznej

już nie kaskadą
już nie lawiną
otwartym oknem
w nocnych godzinach
nie jodłą hardą
okrzepłą w burzach
ani tym źródłem
gdzie dłoń zanurzasz

lecz ciągle jestem
liści szelestem
pożółkłym słowem
jesiennym szeptem