ósma pięćdziesiąt sześć

[coobus]

wyrwani z burzy
wtrąceni w ciszę
dziś las nad nimi się kołysze
w popiół i pył
zmienił ich czas

ten las
ten straszny las...

wtrąceni w ciszę
rozstrzelani
ziemią i kłamstwem przysypani
ich oczodoły śledzą nas

ten las
ten straszny las...

nieśmiertelniki rdzawe, szare
wskazówki nowe
i te stare
z nich czas układa swoją treść

ósma pięćdziesiąt sześć

więcej udźwignąć już nie sposób
więc skąd szyderczy chichot losu
i śmierć
co przyszła jeszcze raz

ten las

ten straszny las...