z chlebem solą czereśniami

[coobus]

ja tu w ogrodzie
a świat gdzieś obok
przez chwilę wolni
zajęci sobą
na jeden wieczór
odczarowani
czas przez gałęzie
poprzeplatany
krwawe czereśnie
jak krople z rany
tak tylko lipiec
potrafi ranić


czekam tu na was
pod własnym niebem
trzymając tacę
z solą i chlebem
zostawcie w progu
smutki i buty
a to czekanie
takie prawdziwe
jak twarz wtulona
w zroszoną szybę
na której krople
wiszą jak nuty


stół sam nakryję
białym obrusem
każdego czeka
miseczka wzruszeń
kieliszkiem chleba
pragnę się trącić
czekam tu na was
pod czereśniami
zjeżdżajcie do mnie
choćby saniami
po śnieżnym puchu
zielonej łąki