koniec pewnego rozdziału

[coobus]

tamten pociąg już odjechał
tak to bywa z pociągami
jakiś czas
pulsował echem
potem zamilkł

brudna lampa na peronie
przedzieliła świat granicą
dalej ciemność
dalej koniec
dalej nicość

wielki kosmos małej stacji
dzikość ławki obdrapanej
chłodny azyl
hibernacja
zadumanie

jeszcze tylko świt w pożodze
kończącego się rozdziału
martwe echo
w dolnym rogu
karty białej