LIST W GLINIANEJ BUTELCE

[coobus]

rzucam jabłkiem w skorupy
wiszące na płotach
rzeźbię dziwne figury
których nie rozumiem
nawet kwietnik zrobiłem
w jesionowej trumnie
o więcej już nie pytaj
taka tam głupota

czasami przesiaduję
na drewnianych schodach
właśnie na tych gdzie wtedy
kot listkiem się bawił
gdzie nocka nas znalazła
księżycem jaskrawym
z odkrywanych przestrzeni
przywróciła chłodem

diabeł łudzi bajkami
o powrotnych mostach
o drogach też powrotnych
które wciąż przede mną
jakże prościej mi wtedy
zapijać codzienność
z gliniaka
wiesz z którego
tylko on mi został