noc bez imienia

[coobus]

w powiekach światło przechowujesz
a w palcach kwiat obracasz
i nic nie myślisz
nic nie czujesz
godziny nocy skracasz
i nic nie czujesz
nic nie słyszysz
tylko ten spokój
spokój
i dobrze
dobrze ci w tej ciszy
i dobrze
dobrze w mroku


wiem
nie o takiej nocy marzysz
gdy gasną lampy w chmurach
noc bez imienia
noc bez twarzy
jak wielka czarna dziura
senne powieki już zamarły
świadomość z nich wycieka
i bezmiar się rozlewa czarny
bezkresna mroczna rzeka


już świt
puchata biała kula
kosmata przytulanka
wtulasz się w niego
ach jak wtulasz
jak w matkę
jak w kochanka


ogrzewasz kwiat
swym ciałem młodym
palcami czułość dajesz
noc bezimienna zionie chłodem
lecz płatkom tak jak w raju
ach
czuły palec w swym żywiole
przydusi kwiat
przygniecie
przyjdzie mu od uniesień polec

tak jest już
na tym świecie