światłocienie

[coobus]

co powie on
co powie ona
jakie ich będzie pierwsze słowo
kiedy zapętlą się ramiona
talia stężeje posągowo
gdy wzniosą się
duszami dwiema
po krzyk
po bezdech
po zdziwienie
że w tamtym życiu już ich nie ma
że odpłynęli
światłocieniem

on się przebije
gdy świat skona
przez warstwę ognia i popiołu
króciutkim słowem
może dwoma
choć w zdartej krtani
piach i ołów

ona zaś wkroczy
w życie nowe
w milczeniu schodząc z ostrych szczytów
nie mając sił by składać słowa
w życie po życiu
w krzyk po krzyku