kręte ścieżki prostych znaczeń

[coobus]

z kolorów spłukiwanych deszczem
rozlewa się niepamięć biała
kroplą cedzoną bezboleśnie
cierpliwie spływa
jak po skałach

jeszcze nękają cię obrazy
wpisane w noc po której chadzasz
w polnym kamieniu zarys twarzy
lecz to już mija
już się schładza

chwała stwardniałym soplom soli
chwała zlodowaciałym skałom
chłód niesie ulgę dniom minionym
których zabliźnić
się nie dało

teraz dopiero zrozumiałeś
moc i porządek prostych znaczeń
serce bezmyślnie szło za ciałem
a przecież
miało być inaczej