KLEPSYDRA

[coobus]

czyli sto ziaren samotności
-- -

czwarta dwie
bezsenność ścieka kroplami na parapet
przejrzałe prawdy spadają pod nogi
nadgryziony do połowy księżyc
przykleja się do szyby

piąta trzydzieści
dworcową przechowalnię
ściana oddziela od knajpy
podobno gdzieś tu można na krótko zostawić
uciążliwą samotność
jeżeli jest się wypłacalnym

szósta piętnaście
samotne drzewo tak naprawdę
nie musi być samotne
życie nie jest do końca żywe
a śmierć martwa
czas nie zawsze zadaje rany
ostrymi wskazówkami zegara

siódma czterdzieści sześć
wspomnienie jest lądem
stopniowo zabieranym przez żywioł
jego powierzchnia kurczy się
kilka centymetrów na rok

dziewiąta dwadzieścia jeden
to nie jest tak
że przemykając miękko i cicho przez cudze życie
nie zostawia się śladów
że puls nieodebranych połączeń
daje się wyczuć dopiero po pewnym czasie
że można bezkarnie usunąć uczucie
w siódmym tygodniu od poczęcia

jedenasta zero siedem
ruchliwa ulica wypluwa z siebie żebraka
skorzystaj z ostatniej szansy
jego promocyjną przyjaźń
da się kupić za jedną tylko monetę