W TAMTYM ŚNIE

[coobus]

byłem źdźbłem
resztkami zieleni
macerowanymi przez fale

ty rzeką
bezwzględnym nurtem
w którym schowało się przede mną słońce

nasze wczoraj
to ogród wypalonych traw
o pustych oczodołach

nasze jutro
harfą orfeusza
gdy zdarzyło mu się zaspać

nasze dziś
eryniami o zaczerwienionych powiekach

tylko przebudzenie
niczego nie udaje
pozostając sobą