KIM JESTEŚ DZIŚ…

[coobus]

za szczelną bramą zwartych powiek
łuna od dogaszanych słów
przysiadam na krawędzi snu
w gościnie trawy granatowej
próbuję wejść ufnością słabą
w enigmatyczność smugi cienia
w noc rozpisaną na zwątpienie
na cząstki czasu
na sylaby


kim jesteś dziś
wyjęta z ram...

refleksem na skurczonej ścianie
obrazem niedomalowanym
magicznym zbiorem
barwnych plam

kim jesteś…

zaciśniętą pętlą
kroplą schwytaną w chmurę ciemną
by z siłą burzy przejść nade mną
w noc tysiąc pierwszą

i następną