BAZA LUDZI WCIĄŻ UMARŁYCH

[coobus]

 
"o czym tańczysz wplątana w neony..."
 
***
świat u stóp
lub raczej ty w niewoli świata
 
szklane ściany
szklane dusze
szklane twarze
 
zawieszona w jasnej nucie jak w kapsule
patrzysz na nich bez nadziei
i bez marzeń
 
już nie szukasz w szklanych oczach oznak życia
w twoich też powoli stężał dawny skowyt
 
zapatrzona  zaczadzona zamroczona
baza ludzi swojej śmierci nieświadomych
 
nie powita nikt śniadaniem gdy się zbudzisz
nie przeniesie cię na rękach w stronę szczytów
ze snu do snu
z przebudzenia w rozbudzenie
z rozbudzenia w rozbełtanie kolorytu
 
o nich właśnie
o tych maskach zamiast twarzy
o tych ludziach których tak naprawdę nie ma
laserowej mlecznej drodze nad głowami
brudnej forsie roztrwanianej na złudzenia
o spojrzeniach powbijanych jak pazury
w blade ciało wybielane przez neony
 
o tym płyniesz
pod księżycem ci nieznanym
 
o tym tańczysz
na obłoku przywłaszczonym