WIECZORNIENIE

[coobus]

na rozstaju gwiezdnych mgławic
z jednej strony noc truchleje
z drugiej zachód ciągle krwawi
gojąc rany
wieczornieniem
 
w zachłanności upojenia
pierwszym haustem nocy młodej
słońce stacza się skulone
w ciemne brzegi
w białą wodę
 
oszukane obietnicą
przechwyconą  z krzywych luster
sięga opóźnionym dzisiaj
po już bliskie
wczesne jutro