TUŻ OBOK I PONAD

[coobus]

   
chyba wciąż jeszcze płynę
tuż obok
i ponad
stawiam w geście wyzwania
siebie
przeciw sobie
opuszczam dłoń zmęczoną
na jutro
za wczoraj
czego nie wykrzyczałem
milczenie
dopowie
 
 
miałem drzewo posadzić
i dom
wybudować
a potem kochać
kochać
nim czas się zapętli
 
chyba wciąż jeszcze płynę
tuż obok
i ponad
w świadomości wyroku
bezlistnych
gałęzi