SIERPIEŃ

[coobus]

 
jeszcze ciągle spijam lato w ciepłe deszcze wkołysany
wiatr się wije w mokrych trawach ogłupiony brakiem granic
zrzucam smutki wraz z koszulą bo nie pora myśleć o tym,
jakim ścieżkom los zawierzę gdy ostygnie piasek złoty.
a ten liść co właśnie spadł
skąd mam wiedzieć przecież sierpień
może susza może wiatr
może drzewo
takie gniewne
  
jeszcze ciągle w swej beztrosce pytam lustra kapryśnego
co niebieszczy mój horyzont czy to woda czy to niebo
i nie czekam na odpowiedź bo mam własnych pełne dłonie
też w nich jesteś mój ogrodzie studnio moja drzewo moje
a ten liść co właśnie spadł
niespodzianie i przedwcześnie
nawet jeśli jakiś znak
nie chcę wiedzieć
 
jeszcze nie chcę