księżycowe ślady

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
coobus
Posty: 3982
Rejestracja: 14 kwie 2012, 21:21

księżycowe ślady

#1 Post autor: coobus » 07 mar 2016, 13:06

zamknięte powieki są drzwiami, odgradzającymi nas
od innego świata, otwierają się same i same zamykają,
przepuszczają dźwięki i obrazy, będące ich własnym
wyborem, trudne do odtworzenia i zapisania,
a przecież nawet teraz chciałbym ocalić coś z tej nocy,
na przekór sile zatrzaskujących się drewnianych skrzydeł,
zamykam oczy, by po chwili zbudzić się ponownie,
obok siebie samego, obok słowa przyniesionego
nieodgadnionym podmuchem z nieznanego świata,
bo dobrze jest tak łączyć światy na styku
nieogarnianych rozumem przestrzeni,

to słowo przysiadło na poduszce, bo chce być wierszem,
na razie jest tylko tkanką wielkiego drzewa, na którym,
razem z licznym rodzeństwem, pojawi się kiedyś pośród
liści, zdradzę tu, że jest też różą, słowem i różą w jednym,
choć zapewne trudno jest uwierzyć w róże spłodzone przez
drzewa, ale ta myśl mnie zachwyca, tak jak zachwyca mnie
myśl przechwycona od małego księcia, że oczy są ślepe,
bo pośród wielu pięknych róż nie dostrzegają tej jednej,
pozornie nie różniącej się od innych, a przecież jedynej
i niepowtarzalnej, choć każda ma prawo być niepowtarzalną,

no, właśnie, zapomniałem powiedzieć... tej nocy ktoś
spacerował po księżycu, wpatrywałem się aż po zmęczenie
oczekiwań, wędrując szlakiem księżycowych śladów,
teraz chciałbym o tym komuś opowiedzieć, rozglądam się...
obok mnie, na poduszce, śpi słowo, które wkrótce będzie
wierszem, jeśli tylko uda mi się przemycić je przez uchylone
skrzydła wszechpotężnych drzwi.
” Intuicyjny umysł jest świętym darem, a racjonalny umysł - jego wiernym sługą." - Albert Einstein

ODPOWIEDZ

Wróć do „coobus”