a wczoraj

[coobus]

znów pomarańczą słońce wschodzi
złotym spojrzeniem nas uwodzi
a wczoraj
wczoraj przeszła burza
niebo przejrzało się w kałużach

obłok zatrzymał się nad ziemią
liście w bezruchu pod nim drzemią
a wczoraj
wiatr nadleciał z góry
wytargał drzewa
zbełtał chmury

ptasia kapela skrzypce stroi
spokój nas okrył płaszczem swoim
a wczoraj
grom niezwykły jakiś
rozerwał ciemność
spłoszył ptaki

znów mnie pociesza szept zegara
że nowy dzień
i nowa wiara
a wczoraj
klucz z karteczką małą
tyle po tobie pozostało