białe ramy niepamięci

[coobus]

były trawy dookoła
a w tych trawach polna mięta
już nie umiem ich przywołać
już ich prawie nie pamiętam

już ta chwila cała w cieniach
a te cienie takie białe
nie pamiętam jej imienia
zagubiłem
zapomniałem

w białej chmurze niepamięci
zatraciłem tamtą chwilę
tylko słabe echo dźwięczy
tylko echo
tylko tyle

może jeszcze to spojrzenie
w białe ramy oprawione
w białej plamie źrenic cienie
jeszcze one
jeszcze one