coś

[coobus]

Coś, co nie jest wołaniem, raczej echem tylko,
na co czekasz latami, a jest ledwie chwilką,
co bezgłośnie przyzywa i bezwolnie chwyta.

Coś, co jak pajęczyna cichą harfą dźwięczy,
co ma furtkę ukrytą z drugiej strony tęczy,
niczym gwiazda odległa, nigdy nie odkryta.

Czego nawet nie czujesz, a wiesz, że przenika,
czego dotknąć nie możesz, a przecież dotykasz,
co przez skorupę lęków dociera do wnętrza.

Coś, co jak ognik błędny, jak nowe odkrycie,
jak księżyc wędrujący nocą po suficie,
jak tajemnica wieczna, której wiersz poświęcam.