w deszczu

[coobus]

przeskakując kałuże
chciał ją przenieść przez burzę
na rękach
czuł jej oddech na twarzy
czuł jak w dłonie go parzy
sukienka

a w kałużach złośliwych
ten jej uśmiech wstydliwy
różowy
i biel ciała tam była
też się w lustrze odbiła
deszczowym

zawsze pewien był tego
że gdzieś czeka na niego
samotna
że się w deszczu ukaże
taka piękna jak z marzeń
wilgotna

porwał szybko w ramiona
i tak uniósł wtuloną
przed sobą
twarz pochylił nad ciałem
do konsumpcji dojrzałym
jak owoc

ukrył ją pod balkonem
z jękiem struny trąconej
zadrżała
taka piękna wilgotna
jak melodia ulotna
nabrzmiała

ech ci młodzi ci młodzi
ogień w sercu się rodzi
i w oku
w przemoczonej sukience
wnet zatracił swe ręce
i spokój