zasuszony kwiat

[coobus]

czasem księżyc innym światłem się dopala
w mglistych oczach czujesz nagle świeży blask
wtedy cichnie wszystko wokół
i nie słychać żadnych kroków
nawet czas na palcach stąpa
nawet czas

nawet świeca inną smugą ciemność znaczy
nawet gwiazda innym torem z nieba spada
w kalendarzach chwile takie
zakreślamy grubym znakiem
potem kartki odkładamy
gdzieś w szufladach

zakreślamy chwile krótkie i ulotne
jeszcze świeże
nie znoszone nie wytarte
kiedy dumna i szczęśliwa
nagle w kości los ogrywasz
i siódemki wciąż wyrzucasz
dziwnym fartem

zakreślamy i suszymy je jak kwiaty
jak ten dzień
gdy życie nagle wyszło z cienia
jak ta noc gdy usłyszałaś
pierwsze krzyki swego ciała
gdy zgłębiłaś tajemnicę
przebudzenia

a tych innych chwil bezbarwnych
nie kreślimy
tych gdy żebrzesz o jałmużnę
głodnym ciałem
kiedy nic się nie przydarza
kiedy kartki z kalendarza
straszą pustką
jak owoce niedojrzałe