witaj nocko granatowa

[coobus]

z tamtej strony
gdzie zielony
las się w burym mroku chowa
gdzie horyzont wypalony
nocka idzie
granatowa

stamtąd właśnie
gdzie już gaśnie
krwawe niebo
i obłoki
gałązeczka ledwie trzaśnie
miękkie
miękkie nocy kroki

świat zmęczony
z tamtej strony
do snu wolno się układa
drzewa czarne już jak wrony
tylko twarz księżyca blada

siedzę patrzę
jak w teatrze
na jej suknie atłasowe
najpiękniejsze
najbogatsze
jak u damy
u królowej

w dobrej wierze
zęby szczerzę
gdy nadchodzi tak bez słowa

witaj
powierniczko zwierzeń

witaj
nocko granatowa