pieśń na klucze

[em_]

zwykła nudna cisza zostawiona za progiem
byle ślad na wycieraczce
chwiejny pielgrzym rozwiał nasz piasek
nie sposób było dalej patrzeć

zakrywające przestrzeń sukno jak wieczór na zewnątrz
nie sposób mu zamknąć drogi w nasze okna
choćby wygrażać latarnią nie zawróci kroków
a światło przeistoczy we wszechwidzące oko

zwykła nudna cisza gra na głuchych bębnach
tam gdzie już nic nie można powiedzieć

ani dać wiary jąkającej się prawdzie