blues z tysiąca i jednej nocy

[em_]

czy znowu pragnie magii w miłości
dlatego wyciąga z kałuży odrzucone gwiazdy
zapuszcza ręce bardzo głęboko
a może wyciągnie spod ziemi latający dywan

wiatr jest bezlitosny dla szukającego szczęścia
zagarnia ślady jego ukochanej
ale on szuka wśród tysiąca i jednej nocy
a może chwiejny pielgrzym upuścił jakiś pyłek

szaleństwo mruczy ustami dziewczyny
o snach powieszonych na księżycu
o gigantycznej czerni która zabiera kolory kwiatom
a przecież tylko myśli o smutnym chłopaku

przez tysiąc i jedną noc myśli o smutnym chłopaku
pocierając gwiazdę jak magiczną lampę
ogień tli się w jej małych dłoniach

co tak naprawdę sobie wyobraża