blues błękitu zagubienia

[em_]

na boga - na kolorach rosną metafory czerni
nóż na tęczy mróz na trawie błyszczy

przyjdzie język ognia zgasić w dłoniach
więc trzymaj ją za ręce bo nie wie co robi

wychyla się przez okno w tunel światła - głupia
niby księżyc tak przez ulicę się toczył
zawsze i wszędzie wyrwana ze snu

dlatego trzymaj ją za wszystko co śmiertelne

wyrzucić za drzwi cienie bez ciał
i tak już dawno nie mają znaczenia

słowa ciaśniejsze niż izolatki ciszy

co mieszka w - kochaj - co tu mieszka