pora plastikowych owoców

[em_]

niewypełnione
dłonie jak wnętrza plastikowych owoców
(nawet robaków nie nakarmisz)
odrysowane na podłodze

kiedyś tu było ciało możliwe z krwi i kości
ale wypadło przez tę pustkę przez pustkę na oścież
otwartą

otchłań której się przyglądam zjada głód
bezszelestna cisza oprawia język

cisza która przez pokoje toczy nasyconą bladość
zjada się

pokaż mi w końcu coś
czego będę chciała dotykać