pozostawieni zawsze są bez rąk

[em_]

po deszczu zostaje tylko woda w otwartych miejscach
fermentuje w ziemi - kres i początek

nie ma nic bardziej minionego
niż to czemu zabrano nagromadzenie
cząstek - sen i radość po śnie
zmieszane z pyłem kolory
pręgi światła

nie ma nic bardziej

mocniej
ciszej a cisza czasem podważa słowa
wtedy gwiezdny kruszec który nagle odpada
- tynk ciała - i pamięć dłoni
które zanosiły rzeczom kształty
tak by można je było wziąć albo wyrzucić
wtedy to bezsensownie leży przed oczami
nie umie się poruszać - tak myślę

pozostawieni zawsze są bez rąk

czekają aż im ktoś ręce przywróci