blues oper i baniek mydlanych

[em_]

coś co potrząsa beznadzieją
nie jest tym za co się podaje

to tylko banalne dreszcze z zimna
po snach w wannie nagle obudzonych

zarys rodzący się jak sen
z niczego i po nic

coś co nadzieję ma za wszystko
rozpycha głowę wyobraźni

a kto raz wyrzeźbi sobie serce z mydła
będzie je pienił pienił
pienił

głucho jest
i niemożliwie
grząska woda w oczach

to jak podróż przez mętne godziny

zamęty godzin wyrwanych z kontekstu