tło

[em_]

za oknem topole
przed oczami pustynia
pamięć żywi się tym co przychodzi z powietrza

alergia na pyłki jest odwieczna jak chęć powrotu do domu
do siebie — gdziekolwiek
wieje wiatr niemy i ciepły

wiatr łagodniejszy niż czułość która nas scala
jeden kształt
jedna pradawna geometria

będziemy pisać palcami na szybie wyznania prawdy
— w innych historiach

teraz świat co się w głowie nie zgadza z rzeczywistością

nerwowo zrywające się ptaki i powieki