Druga neobaśń

[Bernierdh]

Dawno, dawno temu, roku pańskiego dwadzieścia iks iks, żył sobie pewien psychiatra. Był bardzo poważany, wyleczył wielu ludzi, a na prywatnej praktyce dorobił się niemałej fortuny, którą przeznaczał głównie na eleganckie samochody.
Spełnione marzenie każdego studenta medycyny.
Pewnego dnia, gdy leżał już w łóżku, popijając jeszcze przed snem whiskey (bujając delikatnie szklanką, gdyż tak zawsze robią na filmach) ktoś wkradł się do jego mieszkania. Psychiatra usłyszał szczęk zasuwy. Potem trzaśnięcie drzwiami. Natychmiast odstawił alkohol i sięgnął po nóż do papieru, który leżał akurat nieopodal.
Intruz wparował do sypialni. Zapalił światło (wcześniej pokój rozświetlał jedynie telewizor) i uśmiechnął się do psychiatry. Uśmiech miał paskudny. Cały zresztą nie był piękny, z przetłuszczoną czupryną, niedbałą brodą i brudnym, wyciągniętym ubraniem.
W dłoni trzymał pistolet. On akurat był ładny.
- Czego chcesz? - zapytał lekarz.
Wyrzucił nóż. Logika podpowiadała, że raczej mu się nie przyda.
- Nie pamiętasz mnie? - odparł łachmaniarz. - Byłem twoim pacjentem. Nie raz, nie dwa, a dokładnie trzy razy. I dokładnie trzy razy mnie wyleczyłeś, odesłałeś do domu z receptą i za każdym razem czułem się coraz gorzej. Byłem coraz gorzej jebnięty.
- Rozumiem. Chcesz o tym porozmawiać?
- Tak. Leczyłem się wiele razy, ale u ciebie najwięcej. Brałeś od skurwysyna pieniędzy, kazałeś gadać o pierdołach, potem zaglądałeś w moją kartę i dawałeś tę samą diagnozę. Cierpię na bycie pojebem. Więc znów zapisywałeś mi leki.
- Jak się z tym czułeś? - psychiatra sięgnął po notes.
- Źle w chuj. Po tych lekach byłem jakiś taki nieswój. Przymulony. Brałem je i brałem, i, kurwa, myślałem coraz mniej. A ja lubię myśleć. Więc zgłaszałem, że leki są do dupy, to dawali mi inne i te też były do dupy, więc przestawałem je brać i wtedy znów byłem sobą, ale i znów byłem pojebem. No to szedłem do ciebie. I tak w kółko. I już mam tego dość. Już pierdolę to wszystko, i te leki, i w ogóle. Gówno, a nie mnie wyleczyłeś.
- I dlatego chcesz mnie zabić?
- Nie chcę cię zabić. - Intruz wręczył mu pistolet. - Chcę, żebyś ty mnie zabił, bo ja nie mam, kurwa, odwagi, a to i tak wszystko twoja wina.
- Jak tak, to w porządku - odparł lekarz i go zastrzelił.

KONIEC

20.10.2016

[eka]

Czarny humor w kolejnej neobaśni.
Trzymasz narrację w niewymagającej pogłębienia psychologicznego konwencji powiastki, tak jak poprzednio zresztą. Na tapecie rzecz bardzo dołująca. Deprecha.
Błaganie o koniec, o wyjście z jej piekła, kapitalnie, bez patosu, zakończone strzałem w czytelnika i bohatera.
Znowu udało Ci się zamyślić mnie w trakcie i po lekturze.

[Bernierdh]

Znowu udało Ci się zamyślić mnie w trakcie i po lekturze

Bardzo się cieszę i dziękuję

[eka]

Brałeś od skurwysyna pieniędzy, kazałeś gadać o pierdołach, potem zaglądałeś w moją kartę i dawałeś tę samą diagnozę. Cierpię na bycie pojebem.

Co? Pieniądze.

Chyba najtrudniej leczyć psyche, związana jest ze świadomością, a każda, nawet mała, świadoma próba, czyli przez nas zaplanowana jej zmiana, wymaga mega wysiłku. Np. nie będę się bał, nie będę agresywny. Spróbujmy się przeciwstawić samym sobie. Masakra.
Co więc mogą psychotropy? Otumanić, wygłuszyć, znieczulić.
Poważny problem poruszyłeś. Nasza psychiczna tożsamość to jeden z najsilniejszych materiałów w kosmosie.
Pozdrawiam.

[Bernierdh]

Również cię pozdrawiam

[Enbers]

Co więc mogą psychotropy? Otumanić, wygłuszyć, znieczulić.

Akurat leki przeciwdepresyjne potrafią zdziałać cuda.

Genialna miniatura, czarny humor jaki uwielbiam

[eka]

Co więc mogą psychotropy? Otumanić, wygłuszyć, znieczulić.

Akurat leki przeciwdepresyjne potrafią zdziałać cuda.

Do czasu. Ilość prób samobójczych i odsetek nieodratowanych wciąż wysoka, pomimo zażywania cudownych pigułek.

[Enbers]

... a byłaby jeszcze wyższa bez pigułek.

Zresztą, paychiatrzy powinni ostrzegać przed kluczowymi pierwszymi tygodniami na lekach - zwiększenie napędu bez zwiększenia nastoju faktycznie często prowadzi do niemiłych akcji.

[eka]

Racja.
A co to jest... zwiększenie nastoju?

[Enbers]

Rzeczywiście paskudnie to napisałem. "Polepszenie" powinno być.