Bez oczekiwania na szczęście (I/prolog)

[anastazja]

ale ja Ciebie wolę w magicznym, pastelowym prześwietleniu poezji lirycznej, w tym zadumaniu okolonym cudownym woalem natury wpisanym w pory roku...

Henryku, jesteś bardzo uprzejmy, dziękuję. Tak naprawdę, ja niezbyt umiem pisać. Braki warsztatowe widać na odległość. Czasem coś mi się uda, ale czasem.
Pozdrawiam i raz jeszcze dzięki

[Enbers]

Ja musiałem dwa razy przeczytać, żeby zrozumieć, ale to nie wina opowiadania tylko mojej umysłowej (chwilowej mam nadzieję) niedyspozycji.

Napisane zgrabnie, trochę strasznie i smutno, jak lubię. Uczyniłaś kilka minut mojego życia piękniejszymi.

[anastazja]

Napisane zgrabnie, trochę strasznie i smutno, jak lubię. Uczyniłaś kilka minut mojego życia piękniejszymi.

Dziękuję, jest dalsza część...jeśli chcesz?

[Patka]

Do zachwytów poprzedników się nie przyłączę, ale też nie wiem, że jest okropnie, bo to nieprawda. Po prostu nie dla mnie takie teksty. Odbiór popsuły mi się te retoryczne pytanie, które jak dla mnie są za banalne. I powtórzenie tytułu w tekście - wygląda jak wciśnięte na siłę i mocno tu czuć powtórzeniem (takim złym powtórzeniem, bo dobre powtórzenia są niewidoczne).

W tytułach nie dajemy kropek.

Widzę, że jest dalsza część, to idę czytać.