E-book święty - 3

[nie]

Glo, proszę, nie nadużywaj cierpliwości użytkownika.

Zazwyczaj włączam się do wątków, w których ktoś już poruszył kwestie światopoglądowe. Mój pierwszy post był odpowiedzią na to, co napisał lczerwosz. Przesadzasz z tym wykorzystywaniem wątków.

Dziękuję za uznanie dyskusji za ciekawą. Jej przeniesienie jest mi obojętne.

nie.

[skaranie boskie]

Cóz za przejaw wewnątrz-zespołowej solidarności. Doprawdy bestialskiej zbrodni się dopuściłem, używając słów "palnąć" i "niedorzeczność" w nazwaniu czyjegoś zachowania. Widzisz, jestem żywym dowodem na to, że istnieją na tym świecie źli i niekulturalni ateiści.

Gdzie byłeś, jak straszono mnie "wpierdolem"? xD

To nie jest przejaw solidarności, jednak będę się bił w piersi, przyznając, że po raz pierwszy dowiaduję się, że ktoś Cię straszył wpierdolem. Na forum każdego dnia pojawia się po kilkadziesiąt, a nawet po kilkaset postów, chyba nie myślisz, że wszystkie jestem w stanie przeczytać. Na przyszłość proszę, żebyś w podobnych przypadkach korzystał z opcji "zgłoś post", która znajduje się w dolnym prawym rogu każdego postu. Taki kwadracik z wykrzyknikiem. Na każde zgłoszenie na pewno zareagujemy.

[nie]

Pierwsze trzy z brzegu:

Pierdolisz jak potłuczony.

Brak reakcji.

powtarzasz jak baran za stadem te pierdoły

Brak reakcji.

Nie dostałeś dzisiaj lania?(wpierdolu to znaczy) Bardzo chcesz je dostać? Nie ma sprawy.

Brak reakcji.

Tymczasem:

Zanim znowu palniesz coś niedorzecznego

Uwaga do dzienniczka czerwonym długopisem.

Co do tego "wpierdolu" to reakcję zespołu uważam tam za całkowicie zbędną. Zwróciłem na te rzeczy uwagę, bo odniosłem wrażenie, że granica kiedy coś kwalifikuje się do upomnienia jest dość elastyczna. Nie wymagam nieomylności od admina, ani nie podzielam nawet zdania Patki, bo nie mam ku temu podstaw, więc nie traktuj tego jak oskarżeń, czy ataku na zespół.
Zwyczajnie dzielę się swoim spostrzeżeniem, a całe to zjawisko uważam za zabawne.

[skaranie boskie]

Pozostańmy więc przy dobrej zabawie.
A uwagę do dzienniczka potraktuj, jak kolorowy dodatek do szarej codzienności.

[eka]

i (chcąc - nie chcąc) budzi opór u tych czytelników, którym Biblia jest duchowo/emocjonalnie bliska.

Nie u wszystkich.

Wyjątki potwierdzają regułę.

[eka]

Zapytam szczególnie zaangażowanego dyskutanta, Nie, powiedz proszę, co dobrego wypływa z ateizmu dla człowieka?

Kompletnie nic.

Zatem nie mam powodu do wgłębiania się w jego sens.

Załóżmy, że ludzkości od zarania nieznana byłby wiara, jak taka okoliczność zmieniłaby psychikę ludzi?

Możemy co najwyżej sobie pogdybać, jaki miałoby to wpływ na historię dziejów. To zależy, czy masz na myśli wyłącznie wiarę w istnienie boga, czy ogólniej - zjawisko nieuzasadnionego wierzenia. Zależy też, w jakim stopniu teizm pociąga za sobą inne przekonania - np. czy wiara w istnienie Jahwe pociąga za sobą wiarę w Objawienie, w przekonanie o prawdziwości słów Pisma, dalej moralność religijną itd. Jak już pisałem, problem religii nie leży w samym tylko teiźmie, a całym systemie nieuzasadnionych wierzeń, na które przeważnie składają się tysiące innych twierdzeń, a nie tylko to o istnieniu boga.

Oczywiście mam na myśli całościowy wpływ ateizmu na rozwój cywilizacji, w tym kultury. Dasz radę?



1. Wiara w istnienie jednego z nich pozostaje dokładnie tak samo bezpodstawna, jak wiara w istnienie drugiego. Bezpodstawna, czyli naiwna, czyli irracjonalna, czyli niemądra.

2. Wiara w istnienie jednego z nich, przy jednoczesnej wierze w nieistnienie drugiego, jest hipokryzją. Innymi słowy - jeśli wierzysz w boga i nie wierzysz w muminki, to jesteś hipokrytką, ponieważ mamy identyczną ilość dobrych powodów do wiary w obydwu, ty natomiast wybierasz sobie z tej dwójki jeden byt, a drugi odrzucasz. Owa hipokryzja jest drugim poziomem absurdu rozumowania większości wyznawców różnych religii. Przykładowo: Wierzą w Jahwe, ale w Thora już nie. Wierzą w Mahometa, ale w Prometeusza już nie. Wierzą w Szatana, ale w Spidermana już nie - mimo, że posiadamy identyczną ilość dobrych powodów, żeby wierzyć w istnienie każdego z nich, czyli zero. W to, w co dany wyznawca wierzy, zależy najczęściej od tego, względem jakiego zbioru absurdalnych wierzeń został zindoktrynowany. W umysłach teistów jeden absurd najczęściej goni kolejny. Ten przykry stan rzeczy to skutek przede wszystkim religijnej indoktrynacji, która prowadzi do upośledzenia ośrodków umysłu odpowiedzialnych za krytyczne myślenie. Na szczęście w większości przypadków jest to proces całkowicie odwracalny.

A Ty wierzysz w uczciwość wszystkich ludzi? Albo, że każda bułka na wystawce jest smaczna, świeża?

Pozdrawiam.

[nie]

Nie. A jaki to ma związek z naszą rozmową?

[eka]

Ja też nie wierzę kompleksowo.

[nie]

Aha.

[eka]

i

Pozdrawiam.