Igrzyska

[Damian Sawa]

Bieszczady rok 2014. Prolog.

Niedźwiedzie zbudziły się wcześniej niż zazwyczaj, im także myśl o Igrzyskach nie pozwalała spać . Pierwsze w Polsce, rozgrywane w naturalnych warunkach przyrody, bez sędziów, zasad i jakichkolwiek ograniczeń. Z reprezentacją liczącą 1234 osoby. Z czego w praktyce wystąpi ich zaledwie pięciu. Każdy z nich ubrany w stroje robione na drutach przez koło gospodyń wiejskich. Starsze panie zadbały niemalże o każdy szczegół, zajęło im to długie noce i dnie, które przerywane były na wyjście do pobliskiego Kościoła. Tam jak zwykle księża czytali listy nawołujące kibiców do głębokiej wiary i modlitwy o cud. Umiejętnie wplątując tematy Gender, zabijanego przed świętami karpia oraz segregacją śmieci. Mimo tych jakże burzliwych spraw, gospodynie potrafiły odciąć się od świata zewnętrznego i przygotować kolekcję której zazdrościć mogą nam inne kraje.
Ogień był już blisko, Prometeusz znalazł sposób by wykraść go Ruskim i przekazać tym, których tak bardzo miłował.

Zaczynamy Igrzyska. Ludzie płaczą, czerwienią się i dostają drgawek.

Dzień 1.
Turlanie śniegowych kul na bieszczadzkie szczyty, kto szybciej, kto więcej. Faworytem Jurek Sztroch, zwany miękkim ołówkiem. Zna się na wysokościach, jak sam mówi wino "nie pierdol smętów" pozwala unieść się ponad chmury. Ale rywale nie śpią. Niemiec Wolf jako pięcioletni chłopiec nosił sąsiadów na barana do okolicznych sklepów, więc siła i warunki fizyczne będą jego atutem. Austriak Morlingestern, historia równie piękna i wzruszająca. Ugotował pomidorówkę, którą rozlał na śnieg. Nakarmił w ten sposób sporą grupę bezdomnych. A co z pozostałymi Polakami?
Niestety fundusze które rząd przeznaczył, nie wystarczyły na czynne uczestnictwo. Mimo wszystko lista sportowców zgłoszona przez nas jest imponująca.

Zwycięzca: Nikt nie ukończył zawodów, kule śniegowe przygniotły paru Rosjan, Włochów i Japończyków. Jurek, przesadził z jabolem. Usnął na starcie. Niemiec wyniósł sporą liczbę kobiet poza terytorium kraju. Policja nie zamierza ich szukać, bo jak informuje komendant, nie były one wystarczająco ładne a mimo to Niemiec piał z zachwytu.
Austriak, dobre serce i chęć pomocy, zaowocowała współpracą z Organizacją - "Pusty stół, pełna miska" gdzie jako szef jednej z placówek będzie przygotowywać posiłki.

Podsumowując. To mogą być niezapomniane Igrzyska. Pełne łez i rozczarowań. Liczymy po cichu na jeden medal, który jak się dowiadujemy ma zostać skradziony już tej nocy. Na pewno byłoby to coś wyjątkowego. Usłyszeć Mazurka Dąbrowskiego, z podkładem policyjnych sygnałów.

[411]

Witaj Damianie.


Mamy ciekawostke - ni to ironia, ni pastisz, ale na pewno znaki czasów.
Filozofii sie nie czepiam, kazdemu inaczej w duszy gra, ja podeszlam do tekstu z przymruzeniem oka, kto chce - niech szuka glebiej.
Wydlubalam:

Starsze panie zadbały niemalże o każdy szczegół, zajęło im to długie noce i dnie, które przerywane były na wyjście do pobliskiego Kościoła.

...przerywane byly wyjsciem...

Tam jak zwykle księża czytali listy nawołujące kibiców do głębokiej wiary i modlitwy o cud.

Przecinki, przecinki - tu i w wielu nastepnych zdaniach, których juz nie cytowalam.

Turlanie śniegowych kul na bieszczadzkie szczyty, kto szybciej, kto więcej.

Mnie osobiscie turlanie kojarzy sie wylacznie z czynnoscia, jaka mozna wykonac na gruncie plaskim. Tu mamy turlanie pod góre (podturliwanie?). Nie mam pomyslu na nazwe, nawet neologizm, ale jakos nie lezy do konca. Pomyslalabym jeszcze na Twoim miejscu.

Zna się na wysokościach, jak sam mówi wino "nie pierdol smętów" pozwala unieść się ponad chmury.

???
...jak sam mówi: "wino nie pierdoli smetów i pozwala uniesc..."
Tak przypuszczam, bo zdanie dla mnie mocno niejasne.

Austriak Morlingestern, historia równie piękna i wzruszająca.

Tu tez czegos zabraklo. Skróty myslowe skrótami, ale to w koncu literatura i trzymajmy sie jakis regul.

Austriak, dobre serce i chęć pomocy, zaowocowała współpracą z Organizacją - "Pusty stół, pełna miska" gdzie jako szef jednej z placówek będzie przygotowywać posiłki.

Jak wyzej. Propozycji nie podam, musialabym za bardzo ingerowac w tekst.

Podsumowując. To mogą być niezapomniane Igrzyska. Pełne łez i rozczarowań. Liczymy po cichu na jeden medal, który jak się dowiadujemy ma zostać skradziony już tej nocy. Na pewno byłoby to coś wyjątkowego. Usłyszeć Mazurka Dąbrowskiego, z podkładem policyjnych sygnałów.

Ostatnie zdanie z cytowanych polaczylabym z przedostatnim dwukropkiem.
Osobiscie uwazam tez, ze to chyba najlepszy akapit tekstu, choc zabawa dopiero sie zaczyna - chocby slowna.

Jestem na tak.
Milego,
J.

[skaranie boskie]

Super!
Zaje...fajne, pomimo niedociągnięć, o których była łaskawa napisać 411.
Ja bym to nawet do radosnej przeniósł, ale ona w poezjach tkwi, więc wspaniałomyślnie, pozwolę tekstowi nadal istnieć w okruchach.
Jestem pełen podziwu dla takiego poczucia humoru.

[karolek]

.

[Ewa Włodek]

no, jest tu krzywe zwierciadło jak ta lala! Od czasu, jak wszelkiego rodzaju rozgrywki sportowe są tylko dodatkiem do forsy, zarabianej przez wszelkiego rodzaju "ciała okołosportowe" - w tej branży może już być tylko - coraz bardziej żałośnie. Tak ja to widzę, ale mogę nie mieć racji, Damianie...

z uśmiechem...
Ewa

[Patka]

które przerywane były na wyjście do pobliskiego Kościoła

Nie czepiałabym się aż tak tego wyjścia jak Józefina, dla mnie wszystko gra: przerywały pracę, by wyjść do kościoła.
Właśnie - jak budynek, to małą literą.

Z reprezentacją liczącą 1234 osoby. Z czego w praktyce wystąpi ich zaledwie pięciu.

wystąpi zaledwie ich pięciu (w domyśle: osób)? No nie gra. Nie zgadza się rodzaj. "wystąpi ich zaledwie pięć." "Ich" to bym nawet pominęła.

Z reprezentacją liczącą 1234 osoby. Z czego w praktyce wystąpi ich zaledwie pięciu. Każdy z nich ubrany

"Każdy", czyli rodzaj męskoosobowy (oni). Wcześniej jednak nic o nich nie mamy, tylko o osobach (rodzaj niemęskoosobowy). Owszem, jest "ich", ale to z kolei nie zgadza się z poprzednim zdaniem (o czym napisałam wyżej). Pomieszałeś bardzo. Zamienić na "Każda" i będzie dobrze.

przygotować kolekcję której zazdrościć mogą nam inne kraje.
Ogień był już blisko, Prometeusz znalazł sposób by wykraść go Ruskim i przekazać tym, których tak bardzo miłował.

Przecineczki: po "kolekcję" i "sposób".

Druga część już lepsza. A końcówka wymiata. Miniaturka z pomysłem, więcej od niej wymagać nie można (no i żeby była poprawnie napisana).

Pozdrawiam
Patka

[anastazja]

Damianie - widzę, że nieźle Ci idzie. Kto wie, czy nie polubisz bardziej prozy od poezji.
Serdecznie pozdrawiam.

[zdzichu]

Czy ja ma komentować, czy się śmiać, panie Damianie?
Wybieram to pierwsze jako łatwiejsze i samo przez się, w tej chwili jedyne możliwe.