Zapiski spod poduszki

[mariamagdalena]

drabble (100 słów) z mojego własnego uniwersum (Krople etc.);
napisane dla S.R.


Od kiedy zrozumiał, że książę może widzieć jego sny, niektóre stały się koszmarami – choć żaden komentarz nie padał. Co jakiś czas bezsensowna zazdrość wracała, niepewność brała górę nad fizyczną bliskością.
Powieki demona uchyliły się na moment. Ciężar senności wciąż ogarniał młodszego, więc krótka myśl „Zostańmy tak” musiała wystarczyć. Zamknął oczy. Ciemnowłosy przekręcił się lekko.
„Przepraszam.”
Był kościsty i niewygodny, ale łokieć pod żebrami stanowił tylko pretekst.
Kolejny raz zastanawiał się, czy książę śnił tej nocy o księżnej, czy teraz miał ją pod powiekami.
Nie spytał nigdy w stanie większej świadomości. Zapominał. Grzechy w półśnie były mu wybaczone.

[Bonifacio Sieczepia]

Półsen to ogromna przestrzeń w której mnóstwo morze się wydarzyć. Między dwojgiem.

[skaranie boskie]

Ładnie Mariomagdaleno.
Mam jedno zastrzeżenie natury korektorskiej.

„Zostańmy tak”

Nic tu nie uzasadnia użycia wielkiej litery.

Treść niebanalna, zmuszająca do myślenia. Tysiące możliwych interpretacji dają pole do popisu wyobraźni czytelnika.
Tak trzymać!