Imiona

[411]

Zgadzam sie. Pod jednym warunkiem.
Piszác: palacz dodasz tytoniu, opium, fajki wodnej, odpadów drewnianych i sto innych.
I nawet SJP mnie nie przekona, ze sam palacz wystarczy.

[karolek]

Interpretacje zostawiam czytelnikom

Jeśli jednak ów czytelnik, poświęciwszy twojemu utworowi czas i rozmyślania, prosi Cię o wyjaśnienie, z grzeczności - mogłabyś uczynić zadość jego zapytaniom.




Mam wrażenie, że sama masz problemy z koncepcją na ten tekst - dlatego nie chcesz dokładnie określić co i skąd.

[Patka]

Myślałam, że twoje pytania są retoryczne: ot, myślenie na głos.

Mam wrażenie, że sama masz problemy z koncepcją na ten tekst - dlatego nie chcesz dokładnie określić co i skąd.

Mylisz się.

[Patka]

OK., spróbuję odpowiedzieć na twoje pytania:

Nie do końca zrozumiałem co się stało - czy kobieta po ciężkim porodzie, po tym jak nazwała swoje dzieci, zmarła czy tylko zasłabła?

Na to jednak nie odpowiem, to zależy od czytelnika. Specjalnie jest takie zakończenie, niedopowiedziane.

Czy chciałaś podkreślić, że poród/wychowanie dzieci to często niesamowicie wyniszczający i dramatyczny "proces", a kobiety płacą za niego wysoką cenę - za wysoką.

Pisząc tekst, bardziej myślałam o dzieciach - podkreślę: wyjątkowych, choć pewnie z racji krótkości tekstu nie jest to dobrze widoczne - niż o matce. Matka była im potrzebna, by zaistnieć (cóż, nie mieli takiej mocy, by się stworzyć z niczego).
Ale masz rację - poród jest wyniszczający i na pewno matkę wyniszczył, przez co później tak ciężkie było dla niej nadawanie imion.

A może chodziło Ci o samotne macierzyństwo, wtedy jest bardzo ciężko - nigdzie nie ma nic o ojcu dziecka.

O ojcu nic nie ma, bo zwyczajnie w świecie o nim zapomniałam. Nie myślałam. Nie czułam, że jest potrzebny. Nawet nie pomyślałam, że ktoś może pomyśleć, że tekst jest o samotnym macierzyństwie.

[411]

To ja sie tez odniose.

Ale masz rację - poród jest wyniszczający i na pewno matkę wyniszczył, przez co później tak ciężkie było dla niej nadawanie imion.

Mysle, ze dla matki samo "wydanie" dzieci na swiat jest juz tak gigantycznym wysilkiem, a zarazem najpiekniejszym momentem w zyciu, ze nadawanie imion przy tym to pikus. Po co komu imiona? Matce? Ona wie najlepiej, które jest które. Wykonala swoje zadanie - nastepne, jeszcze trudniejsze, przed niá.
To nadawanie imion w tekscie jest wyjátkowo symboliczne - pokazuje, jak bardzo nam zalezy na tym, by sie wyrózniac, odrózniac od innych. Nie chcemy byc masá, a jednostká - wyjátkowá, niepowatarzalná, wybitná. Juz samo imie moze byc obiecujáce. Moze, ale nie musi. Matka jest jedyná osobá, która kocha nas za caloksztalt (zakladajác, ze nie mamy do czynienia z wielostronná patologiá), calkiem - wybaczcie okreslenie - jak pies. Wiernie, calym sercem, nie patrzác na urode, parzystosc czlonków, czy ilosc zwojów mózgowych.

Nawet nie pomyślałam, że ktoś może pomyśleć, że tekst jest o samotnym macierzyństwie.

Bo nie jest. Szczerze mówiác, nawet nie zauwazylam braku ojca. No i wlasnie - przyszlo mi do glowy, ze wlasciwie mozemy przyjác (znajác Pacie i jej specyficzne poczucie humoru), ze mamy do czynienia z niepokalanym poczeciem...
Pieknie! Kolejne denko, jakby tych, do tej pory, bylo komus za malo.

Moje "odnoszenie" ma straszliwie przymruzone oko - gwoli wyjasnienia.
Pozdrawiam.

[Patka]

Szczerze mówiác, nawet nie zauwazylam braku ojca

Też nie zauważyłam, dopóki karolek o nim nie wspomniał. ;)

Napisałabym dalszą część, ale ostatnio mam wielkiego doła i czuję się nie najlepiej, a pisanie poważnych tekstów w tym stanie nie jest najlepszym rozwiązaniem. Chciałabym też napisać z dwa teksty na konkursy, czasu zaś zostało niedużo.

Przytuli mnie ktoś? :(

[411]

Ja. Chyba obie mamy twórczy niz i inne tam takie.
W dodatku po raz pierwszy w zyciu czytam w brylach - dziwnie jakos...
Ide wstawic nastepnego Jakima.

[Patka]

Akurat ja twórczego niżu nie mam, pisze mi się ostatnio wyjątkowo dobrze, co widać po ilości wklejanych przeze mnie na forum tekstów. Wiadomo, że nie jestem twórcą, który dużo chwali się swoją twórczością.

Ide wstawic nastepnego Jakima.

O, super. :)

[anastazja]

Podoba mi się tekst Patko. Jest taki rodzinny. W moim typie rzekłabym. A Karolek zadziwił pytaniem, o braku w tekście obecności ojca. Nie jestem pewna, czy pasowałby do obrazu, który bardziej ukazuje macierzyństwo.Pomyśl o dalszych losach chłopców, wiem, będzie ciekawie. Pozdrawiam

[Patka]

Pomyślę, pomyślę. Dziękuję. :)