Hania

[Patka]

Możesz krytykować ile chcesz. Ale wiedz, że nie we wszystkim muszę się z tobą zgadzać. Przyjęłam twój odbiór tekstu, rozumiem, że ci się nie podoba, ok, ale też staram się wyjaśnić parę rzeczy. Nie bronić, tylko wyjaśnić. Przykro mi, że źle odebrałeś moje odpowiedzi. Dopiero tu stawiam pierwsze kroki i nie wiem, jak ludzie tu zareagują na moją osobę. Pewnie na początku będzie trudno, ale będę twarda, heh.

[Sede Vacante]

Nie, nie, nie przeinaczajmy faktów.
Moja opinia na pewno nie była żadnym atakiem, nie miałem nic złego na myśli.
Opisałem swoje wrażenia. Oczywiście nie musi się pani zgadzać, to pani utwór.
Nie było żadnych złych intencji w moich wypowiedziach, może lekkie zdziwienie "uniesieniem", bo tak to odebrałem. A jeśli się mylę, przepraszam.
Jednym się podoba, innym nie. Wiadomo, że bez sensu napisać "Eee, nie takie, jakbym chciał". Dlatego opisałem co konkretnie mi "nie leży" i podałem przykłady.
Nie zgodziła się pani i ok.
Nie chce być jednak odebrany jako agresor, krytykant, bo nie takie było zamierzenie.

[Patka]

OK, ok, rozumiem. Ale mam prośbę - bez "pani" proszę. :P Jestem młodą osobą (18latek, hm, nie wiem, czemu nie widać wieku pod avatarem, chyba że ja nie umiem tego zmienić w profilu), tak więc określenie to do mnie nie pasuje.

Opublikowałam przed chwilą tekst krótkozdaniowy, mam nadzieję, że się bardziej spodoba.

Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Na szczęście na stole nic nie leżało, zresztą, nawet gdyby, to by zaraz zostało zwalone, by zaraz się potłukło, popsuło, wysypało i w ogóle by był hałas, którego nikt by sobie nie życzył.

Zbyt chaotyczny zapis. Użycie trybu przypuszczającego powinno go zdecydowanie uwarunkować. Moim zdaniem, a zapewne i wielu językoznawców, to zdanie powinno wyglądać tak: Na szczęście na stole nic nie leżało, zresztą, nawet gdyby, to zaraz by zostało zwalone, zaraz by się potłukło, popsuło, wysypało i w ogóle byłby hałas, którego nikt by sobie nie życzył.

Adaś posadził Hanię na blacie i czekał, aż przestanie jęczeć, bo chciał jej coś powiedzieć. Ale ona nie przestawała, wręcz przeciwnie, darła się bardziej, co za dziewczyna, ledwo wyszła z domu dla lalek, a już chce się bawić w dom schadzek, gdzie ona grałaby wierną małżonkę, on zaś wiernego małżonka, ale tylko w dzień, bo w nocy...

Te dwa zdania zagmatwałaś do granic możliwości. Rzekłbym, że nawet te granice przekroczyłaś. A przecież gdzieś czytałem, że lubisz prostotę zapisu. Czy nie lepiej wyglądałoby to jak niżej?
Adaś posadził Hanię na blacie i czekał, aż przestanie jęczeć, bo chciał jej coś powiedzieć, ale ona nie przestawała - wręcz przeciwnie, darła się bardziej. Co za dziewczyna? Ledwo wyszła z domu dla lalek, a już chce się bawić w dom schadzek, gdzie ona grałaby wierną małżonkę, on zaś wiernego małżonka, ale tylko w dzień, bo w nocy...

na pewno nie specjalnie.

W tym kontekście niespecjalnie. Gdyby zrobiła coś nie specjalnie, a przypadkowo, zapis byłby poprawny. Chcieć czegoś słabo, wręcz nie chcieć, zapisujemy jako chcenie niespecjalne - łącznie.

ale dziewczyna mu przerwała strasznie głośnym krzykiem.

Porażka. Wyjątkowo źle brzmi składnia "ale dziewczyna mu przerwała". Zastosowałbym raczej "przerwała mu". A już strasznie głośny krzyk jest nieporozumieniem. Mogłaby mu przerwać strasznym, albo - po prostu i najlepiej - głośnym krzykiem. Strasznie głośny miał spotęgować wrażenie u czytelnika. I spotęgował. Wrażenie silenia się Autora na przesadną dosadność.

Ładny miała uśmiech, uroczy, wielki jak u żaby, bynajmniej jednak nie śmieszny, nie taki, po którym Adaś by wybuchnął śmiechem. Swojej Hani by tego nie zrobił.

Ładny uśmiech, wielki jak u żaby i zaraz potem nie taki, po którym Adaś by wybuchnął (wybuchnąłby) śmiechem.
Toż to komedia najczystszej wody.
Jako czytelnik rozumiem z tego, że miała paskudny, żabi uśmiech, Adaś zaś tylko dlatego na jego widok nie parskał śmiechem, bo to jego Hania i nie wypada robić jej przykrości.


Na tym kończę czytanie opowiadania (chyba pomyłkowo do okruchów wstawionego), zdecydowanie bowiem brakuje mi cierpliwości do cytowanie zdań z każdego akapitu. Popracuj nad tekstem, przemyśl zasadność użycia niektórych środków, a przede wszystkim popraw zapis. Potem zobaczymy.
Tym razem tekst mnie zawiódł, co na pewno nie przeszkodzi mi we wklejeniu kilku sympatycznych emotek.

Widzisz jak to działa?
Można zjechać tekst, można go pochwalić. Wszystko jedno. Można podać merytoryczne przyczyny swojej oceny, można z tego zrezygnować. W każdej jednak sytuacji można się dobrze bawić w towarzystwie miłych ludzi. Nie wiem na ile mój post okaże Ci się pomocny, wiem natomiast, że cieszę się, mogąc rozmawiać na tym portalu z ludźmi, którzy próbują coś pisać i chcą się tego pisania uczyć. Przepraszam za dygresję odbiegającą nieco od tematu, piszę ją jednak w kontekście naszych rozmów w innych działach.
Pozdrawiam i życzę jak najwięcej pogody ducha.

[Patka]

Dzięki. :)

Nie, to nie jest opowiadanie, to jest miniaturka i do dobrego działu ją wkleiłam. ;)

Niestety, z większością uwag nie mogę się zgodzić, tzn nie są złe, ale tekst został napisany tak jak został napisany i gdybym coś zmieniła, to by nie pasowało po prostu.

Mam nadzieję, ze mój post nie zostanie potraktowany jako "ja wiem lepiej, mój tekst jest świetny". Nie, nie jest tak. Ale nie zamierzam przytakiwać na każdą ocenę.

Ja emotek nie wklejam, zaznaczyłam sobie w profilu, żeby ich nie mieć w postach. Ale uśmiechnąć się uśmiechnę :)

[SamoZuo]

Tym razem u mnie nie będzie oryginalnego komentarza...

Nie rozumiem myśli przewodniej, o co chodzi w tekście - o dziewczynę, która boi się okazywac miłości, jest jescze zbyt niedojrzała? Mam także jakieś skojarzenia z niepełnosprawnością, ale nie wiem, czy słuszne. Mimo to, tekst jest dla mnie niezbyt jasny.

Pozdrawiam