Ania

[Gloinnen]

Wniosek. Piszmy bzdury. Im większa bzdura, tym lepiej.
A jeżeli pod tekstem będzie wojna na temat tego, czy bzdura jest bzdurą, to w ogóle sukces portalu!
Zdrowie na budowie!

[skaranie boskie]

Właściwie to przecież piszemy bzdury.
Nie w tym bowiem rzecz co napiszemy, tylko jak.
Dobrze wiesz, że można napisać zajefajny poemat o... a choćby o dupie niejakiej Maryni, wielce zaś egzaltowany temat równowagi uczuć płciowo-miłosnych i patriotyczno-religijnych, rozpatrywanej w kontekście różnic światopoglądowych średniowiecznego mnicha i dwudziestowiecznych emancypantek na podstawie wszechobecnej grafiki komputerowej Leonarda da Vinci, można totalnie rozłożyć, wyłącznie przez nieudolność literacką.
osobiście wolę dobrze napisaną bzdurę, niż spieprzoną wielkość.

[Gloinnen]

A ja lubię dobrze napisaną wielkość. Ale to ja i "mojsza" racja.

[skaranie boskie]

Dobrze napisana wielkość.
Glo, bądź realistką do końca.
Nie można mieć wszystkiego...

[Miladora]

osobiście wolę dobrze napisaną bzdurę, niż spieprzoną wielkość.

To zależy od "bzdury".

Ale pomijając Waszą dyskusję - ta miniatura w zasadzie niczego nie wnosi.
411 ma rację, pisząc, że jest to taka nieco naiwna scenka.

[Alicja Jonasz]

dzięki serdeczne za dyskusję pod tą miniaturką:) :)

[Patka]

Hej. Zajrzałam tu, bo skaranie boskie (dobrze mówię?) poleca twój tekst (który jest z maja 2012 roku - nie lepiej polecać teksty nowe, tzn w sumie tak myślałam, że tak jest...) i kompletnie się rozczarowałam. Nudna, nijaka mini. Po miniaturkach oczekuję ciekawego pomysłu i nieprzeciętnego stylu. Tu nie dostałam ani tego, ani tego. Miałam nadzieję na zaskakującą końcówkę przynajmniej, ale tu też niestety nici. Po prostu mini nie ma żadnego punktu, motywu, najmniejszego słowa, dzięki której mogłabym ją zapamiętać. Nie wiem, może jestem na niektóre rzeczy nieczuła.

Pozdrawiam
Patka

[Gloinnen]

Nie wiem, może jestem na niektóre rzeczy nieczuła.

No to witaj, Patko, w Klubie Nieczułych...

Ten krótki urywek prozy odbieram jako impresję, jako coś, co absolutnie nie musi przystawać do ogólnie przyjętego wyobrażenia. Gdyby przystawało, nie zasługiwałoby na wyróżnienie. Byłoby kolejnym wspomnieniem sfrustrowanej położnicy, niewartym już tylko przeczytania, że o głębszej analizie nie wspomnę. Powiedz sama, co powiedziałabyś o tym tekście, gdyby opisał załączoną mydelniczkę, gdyby traktował o potrzebie zabezpieczenia położnicy dużych ilości podpasek, o bólu w piersiach, czy kroczu i innych, tym podobnych, przyziemnych pierdołach? Czy zajęłabyś się w ogóle jego interpretacją? Pewnie napisałabyś, że to interesujący opis połogu, jednak pod względem literackim nic nie wnoszący.

Po pierwsze - nie mam na myśli ogólnie przyjętego wyobrażenia, lecz rzeczywistość. Raczej wyjątkiem od reguły są porody w domu, albo luksusy oferowane przez prywatne kliniki (wanna do rodzenia, całodobowa opieka pielęgniarska i neonatologiczna).

Gdyby w przaśnej, ale realistycznej scenerii, właśnie wśród tych podpasek i przyziemnych pierdół, zakwitła refleksja Alicji, byłaby czymś pięknym, autentycznym, prawdziwie wzruszającym.
Gdy zrodziła się w świecie wyimaginowanym, cukierkowym, nierealnym, niemal żywcem przeniesionym do tekstu wprost z soap opery, gdzie nawet w szpitalu po ciężkich wypadkach pacjentki mają nienaganny, nieskazitelny makijaż, manicure i włosy jak prosto po wizycie u fryzjera - jest nieprzekonująca, sztuczna i powierzchowna I więcej już nic nie powiem.

[Patka]

No to witaj, Patko, w Klubie Nieczułych...

Ironia? Wyraziłam tylko swoje zdanie. Nie mam zwyczaju zachwycać się, bo ktoś inny się zachwycił.

[Gloinnen]

Żadna ironia. Ja z tego samego Klubu...