krowa

[nie]

Muszę przygniatać się kamieniem. Cztery godziny dziennie. Takim wielkim, pierdolonym głazem. A potem śpię nagi na sianie. Budzi mnie krowa, liże mnie po brzuchu. I rzyga na mnie. I zlizuje te rzygi ze mnie. Czuję, jak śmierdzi jej z pyska. Jem jej oczy. Najważniejsze są oczy. Deszcz pada przed szybą. Kto wymyślił szkło? Zadzwoń do mnie, dziwko. Zacznę się masturbować. Spuszczę się na telefon. Usłyszysz w słuchawce. Uderzenie spermy o ekran. Ekran to boli. Ekran to oczy telefonu. Sperma wlatuje mu do oczu. To szczypie. To szczypie mój telefon. Próbuje mrugnąć. Ale wszystko na nic. Krowa nie ma oczu. Nie widzi. Nie widzi mojego brzucha. Depcze mnie. Umieram.

[eka]

Jem jej oczy. Najważniejsze są oczy.

W tej bardzo destrukcyjnej miniaturze powyższy cytat chyba jest najważniejszy dla zrozumienia. Oczy. Tak jakby nie były one najważniejsze ( metafora zjadania ich krowie), ale w poincie to właśnie ich brak powoduje śmierć narratora.
Czyli co? Nieważne... co się widzi?
Spojrzenie wyobraźni ma wystarczać?

Krótkie wypowiedzenia, zdania pojedyncze i równoważniki zdań dodatkowo podnoszą ekspresję narracji. Krzyk. Wyrzeczenia, bądź kara (kamień), ciemna erotyka, ból, niesmak w opisie metaforycznego zwierzęcia... mocny przekaz.

[Patka]

Nie - o, wkleiłeś tekst, to cię muszę zgnoić, tak cię teraz skrytykuję, że będziesz się bał przez miesiąc wchodzić na forum.



Nie no, będę łagodna. Nie mam uwag, oprócz jednej:

To szczypi. To szczypi

Ja tam mówię "szczypie". Chyba że to jakaś regionalna forma, choć nie wydaje mi się, by stosowanie jej było tu potrzebne. A może specjalnie tak? Tak czy siak, nie kupuję.

Mini całościowo na plus, dobry pomysł i ciekawe wykonanie.

Pozdrawiam
Patka

[Alicja Jonasz]

Tekst mi się nie spodobał. Jakiś taki wulgarny... Ekspresyjny? Nie... Wulgarny!

[nie]

Dzięki za czytanie i komenty.

Oczy. Tak jakby nie były one najważniejsze ( metafora zjadania ich krowie), ale w poincie to właśnie ich brak powoduje śmierć narratora.
Czyli co? Nieważne... co się widzi?
Spojrzenie wyobraźni ma wystarczać?

Niestety nic z tych rzeczy. To seria dosłownych obrazów, próba zapisu fragmentów strumienia wyobraźni autora, a z drugiej strony psychologia i paranoja peela, nic więcej.
Myślę, że można to zaakceptować jako krótki surrealistyczny film, albo, przeciwnie, odrzucić w całości jako np. zbiór wulgaryzmów, jak zrobiła to Alicja, co jest dla mnie w pełni zrozumiałe.
Do spełniania jakichkolwiek innych funkcji to arcydzieło nie aspiruje.
Pozdrawiam.

[karolek]

Pragnienie prawdziwej miłości, rozpacz, że nie można jej znaleźć, że zaspokaja się jej namiastkę jak popadnie, wirtualnie.

[nie]

Niestety nic z tych rzeczy. To seria dosłownych obrazów

No, akurat, panie kolego... uwierzym jak poleżym.
Szczególnie ten deszcz padający przed szybą.

Uważasz to za niemożliwe do wyobrażenia czy koniecznie metaforyczne?

[Patka]

No tak, bo ludzie uwielbiają dorabiać ideologię do tekstów i interpretować je w cudaczny sposób. A błękitne zasłony zostaną błękitnymi zasłonami...

[karolek]

.

[anastazja]

Ależ paskudny tekst, ale niech idzie... trzeba mieć nie lada wyobraźnię.