Jestem ćmą

[Alicja Jonasz]

Spójrz na ćmę, która chcąc uciec z ramion ciemności, leci w ogień i spala się w nim. Poświęca życie dla jednej chwili szczęścia. Nie chce żyć w mroku. Jestem ćmą...
A ty jesteś jastrzębiem - mądrym i dobrym, wspaniałym, kochającym życie. Cudownie jest patrzeć, jak szybujesz po niebie, strącając kropelki deszczu na moje policzki.

[Gorgiasz]

Po pierwsze: to, że ćma leci do ognia, nie ma nic wspólnego z jakkolwiek pojmowanym szczęściem. Tor swego lotu ćmy wytyczają wobec światła księżyca (jeśli jest); utrzymują kąt prosty między torem lotu, a linią łączącą je ze światłem księżyca. Z powodu odległości, ten kąt prosty koreluje z prostopadłym do niego kierunkiem lotu. Jeśli jednak jest bliżej świeca czy lampa, to orientują się na nią i wówczas kąt prosty prowadzi do ruchu orbitującego wokół źródła światła, aż go zetknięcia z nim.

Po drugie: skoro jesteś ćmą, to prowadzisz nocny tryb życia, a jastrzębie latają w ciągu dnia. Jak więc możesz rozkoszować się jego widokiem, gdy szybuje po niebie?

[eka]

Nie podpuszczaj Alicjo!
Ćma barowa - o! Znacznie lepszy wybór.


Prowokatorka

[karolek]

.

[Enbers]

A to zależy czy te odpryski wody są pożądane przeż ćmię, czy nie.

[Alicja Jonasz]

[tabakiera]

Tak sobie myślę, że ogniem jest jastrząb i ćma nie ma z nim szans, poświęca się dla jednej chwili szczęścia. Całkiem możliwe, że jastrząb ją skonsumuje albo spali.
Tekst nie w moim guście, bo wyczuwam patetyczne uniesienia (fascynacja jastrzębiem, mnogość epitetów skierowanych na jego cześć), a bardzo nie lubię takich uniesień. Jednak odrzucając uprzedzenia - coś w nim jest.

On radośnie szybuje, na nią strąca kropelki deszczu. Deszcz może ostudzić rozpalone emocje, Może być też metaforą płaczu. Może wywołać nowe życie, jeśli susza - wszak po deszczu przyroda rozkwita.

[Alicja Jonasz]

tabakiera, dziękuję serdecznie za słowa opinii:)